_eus_con visión de futuro_

miércoles, 9 de abril de 2014

_regalos_ para bebés

Non sei como andarán as vosas contornas pero nas miñas está en auxe o 'baby boom'! aquí vos deixo unha proposta sinxela inda que laboriosa para un pequeno móbil para bebés, e non tan bebés! animádevos! algo de DIY!













domingo, 4 de noviembre de 2012

persoas_ Avelino Pousa Antelo

'... a xuventude debe aspirar a crear un futuro mellor para sí mesma e para tódolos galegos e galegas...




Avelino Pousa Antelo (Arzón,A Baña - 14 de maio de 1914 - Teo20 de agosto de 2012), tamén coñecido polo pseudónimo de Lucho do peto, foi un intelectual e periodista galego.
Foi presidente da Fundación Castelao, vicepresidente da Fundación Fernández Florez e vocal das Fundacións Pedrón de Ouro e Alexandre Bóveda.
Como periodista, foi colaborador nos anos 30 de La Voz de Barcala —órgano da Federación Agropecuaria do distrito de Negreira—, e publicou centos de artigos en distintas publicacions sobre temas agrarios e cooperativos, además de sobre temas políticos.

[editar]
Biografía

Estudou durante seis anos na Universidade Pontificia Compostela, logo Maxisterio tamén en Santiago, dous cursos de Comercio en Lugo e Xerente de Cooperativas en Zaragoza.
En 1936 fixo propaganda do Estatuto de Autonomía de Galicia dese ano como afiliado ás "Mocedades Galeguistas".
Tra-la Guerra Civil desenvolveu unha intensa labor agrarista e cooperativista en Galicia. En 1946 foi becado na Misión Biolóxica de Galicia, dirixida por Cruz Gallastegui Unamuno, e en 1948 comenzou a dirixir a Escola Agrícola da Granja de Barreiros, en Ortoá (Sarria), gracias ó apoio do filántropo Antonio Fernández López, quen mantivo esta institución en funcionamiento cos seus propios fondos ata a súa morte, en 1971.
En 1955 trasladouse a Orotava (Tenerife) donde traballou como mestre e como Técnico Agrícola do Laboratorio do Cabildo Insular. Regresou a Galicia en 1960 para traballar como técnico de SEMISA, empresa productora de semillas, pero volveu a trasladarse ese mismo ano, agora a Zaragoza, para dirixir unha empresa gandeira (AIVESA).
Como fruto da súa labor de promoción agraria en prensa, en 1963 foi galardoado co Premio Ramón Mourente de temas agrarios e en 1964 co premio "Luís Sánchez Harguindey" polo mesmo motivo.
En 1970 regresou a Galicia para traballar como mestre en Pontecesures ata a súa xubilación en xaneiro de 1983.
A Asociación Galega de Cooperativas Agrarias otorgoulle en 1998 a Insignia de Ouro e Esmalte da Unión de Cooperativas.
No ano 2000, a Universidade de Santiago de Compostela otorgoulle a súa Insignia de Ouro.

[editar]
Obras

  • Temas de Agricultura (1951)
  • Cooperativa de explotación comunitaria para unha parroquia rural (1968)
  • ¿Valen ou non as cooperativas comunitarias para o campo galego? (1971)
  • Reforma das Estructuras Agrarias de Galicia (1971)
  • A Escola Agrícola de Granxa Barreiros (1988)
  • Galicia, tarefa urxente (1992)

Sobre él



Entrevista a Avelino Pousa Antelo en 1985 


Entrevistas a Avelino Pousa Antelo en 2011



Recoñecemento

sábado, 27 de octubre de 2012

'evolución publicitaria' - crise

EVOLUCIÓN DOS ANUNCIOS DE IKEA 2008 -2013...

A inactividade nótase, pero hoxe percibín unha 'evolución publicitaria' que me pareceu digna de entrada no blog, a ver se retomamos iniciativa, para aqueles curiosos coma min, coido que será cando menos interesante.

e agora a ver se notades as '7diferenzas'


Ikea - España - 2008 - (Cuando éramos ricos)


Ikea - España - 2009 - Donde caben dos...


Ikea - España - 2010 - Donde cabe uno caben dos...


Ikea - España - 2011 - 'Ay Dios mío...' ( No es mas rico el que más tiene sino el que menos necesita)


Ikea - España - 2011 - Tengo derecho a mi fiesta


Ikea - España - 2011 - Testamento



Ikea - España - 2012 - Tu revolución


Ikea - España - 2013 - Empieza algo nuevo




Ikea - España - 2013 - Empieza algo nuevo


'Publicado el 1/8/2013
IKEA te invita a empezar algo nuevo. Porque éste es el momento, pasa a la acción. Cambia algo, haz algo diferente, cosas grandes o pequeñas, ¡lo importante es empezar! Encuentra la inspiración y hazlo.'



7 DIFERENZAS? Agardo que vos gustase... compartide! 

viernes, 13 de abril de 2012

_iniciando web_

Levo tempo sen escribir pero aquí vos deixo a dirección da web que ainda está en proceso de creación, pero por algo se comeza! espero que sexa do voso agrado... espero actualizar esto con máis asiduidade!




viernes, 28 de octubre de 2011

iCOR __ Cor e Espazo Urbano

'Cor e luz son as dúas caras da mesma moeda'

A cor non é facilmente xestionable porque pertence a dous mundos diferentes, o mundo da física e o mundo das ciencias humanísticas. A luz e a cor son términos complexos, son tratados por expertos en comunicación, urbanismo, arquitectura... milleiros de campos, e ainda así, a natureza mesma segue a ser máis sabia. Para chegar a manexar ben estes conceptos precisamos de CULTURA+ADICACIÓN; o arquitecto ten que procura os elementos sensíveis  e precisos para mellorar.

Tanto á luz como á cor podémo-los tratar como productos tanxíveis (materia) ou intanxíveis (enerxía, como ente)... a ténica, relaciónaos, a ténica como arte, como conxunto que crea algo coherente. Segundo un dito italiano 'lavoro deve essere fatto a regola d'artehttp://it.wikipedia.org/wiki/Regola_dell'arte

Todos os nosos coñecementos teñen unha visión antropocéntrica, todo isto, debe porse ó servicio do home e é por iso que nos centramos na percepción humana, con isto, aclaramos que: 'o ser humano nunca emprega un único sentido, senon que ten moitos sentidos implicados en cada unha das súas percepcións' sendo en porcentaxes; 70-80% vista, 20-30% o conxunto de ouvído,tacto, gusto e olfato sendo así o 100% a percepción ou sinestésia.

Aspectos culturales da cor_
A cor debe coordinar funcións e elementos, debe facilitar a letura do espacio, se queremos sinalar algo, debemos recurrir ó contraste. A cor, depende da frecuencia  e a frecuencia luminosa varía moito dun lugar a outro, non podemos uniformar a cor sen ter en conta o ubicación deste.
A cor pode ser un signo, ten a capacidade de influir na forma e na idea, é un sinal, sen él non podería percibir realmente a forma. Unha imaxe proporciónanos unha percepción conxuntamente con unha idea o que nos leva a un concepto determinado. Partindo desta base, temos claro que a cidade debe ser un lugar de fácil letura.

Temos diversas teorías da cor que poderíamos clasificar en: física, química, fisiológica, perceptiva e simbólica.
A partir destas teorías poderemos sacar diversas conclusión, entre elas, a cor modifícase e pódese modificar por moitas razóns; luz natural-artificial, influencia entre cores, velocidade, movemento... Canto máis coñecemos sobre a cor e as súas modificacións mellor poderán ser as nosas solucións. 

Prexuizos cara a cor_
A cor, asímilase ós artistas e os arquitectos polo xeral, temos medo da cor, moitos profesionais consideran a cor como un erro, como se fora un ornamento/enfeite, como se fora algo feo... Sen embargo, a cor é sabia, é afecto, identidade, é forma, forza e intensidade.
Non existen fórmulas recoñecidas para que a cor sexa a solución a un proxecto, senon que mais ben deberíamos considerala dende o comezo, partindo da base... 'comezar o proceso partindo da cor'
A cor pode ser subxetiva ata que moleste a un terceiro, todos deben desfrutar da cor e pode chegar a ser conflictivo, é dificil de organizar un discurso de cor...

Simbolismo_
O simbolismo é un gran poder da cor; cando o empregamos conxuntamente con unha forma, está transmitindo unha sensación. A cor convértese nunha poderosa ferramenta de control sobre a reacción do noso corpo, xa que produce en nós efectos fisiolóxicos e psicolóxicos.

A cor é o legado dun obxecto, a forma e a cor interaccionan. Ambos, por separado teñen un valor relativo

' Proxéctase para as persoas, para unha sociedade '

O importante é pensar para quén proxectamos, o urbanismo é o punto máximos de expresión da arquitectura e a cor, non é exclusiva, senon que pertence ó conxunto, pertence ó funcionamento dun sistema. A temperatura da cor é importante na percepción do espacio.

Metodoloxía proxectual da compoñente cromática_
Falamos de dous tipos de percepción : obxectiva (real) e subxectiva (persoal); segundo isto, a partires da percepción real aquirimos unha percepción persoal que provoca en nós unha reacción determinada.

Cómo se proxecta a cor?
Os lugares planos tenden a anular a personalidade, con isto quermos dicir que existen moitos factores interrelacionados da realidade coa cor e que producen diferentes sensacións en cada un de nós sendo estes factores: SEMIÓTICA, PERCEPCIÓN, PSICOLOXÍA, ERGONOMÍA, TECNOLOXÍA, FUNCIÓN, ANTROPOLOXÍA, NORMATIVA E COR.


Segundo Bruno Zevi:
A arquitectura ten unha responsabilidade coa sociedade e coa historia, é permanente no tempo, se un libro non che gusta, non o les, se non che gusta un pintor, non acudes ás súas exposicións, pero se constrúes un edificio, está a vista de todos, é permanente no tempo é unha marca no lugar...


sábado, 22 de octubre de 2011

iCOR __ Cor e Comunicación

Qué nos transmite cada cor?

Identificamos a cor co elemento da natureza que o leva.

NEGRO__ identíficamolo coa noite, a escuridade, equivale ó medo, á fin do día, á fin dos nosos días, á morte. De ahí ven a tradición do loito. A mediados do século XX o negro convértese nun símbolo de elegancia, por asimilación co poder (o frack) ata ese momento a cor do poder era o dourado, o amarelo, coa burguesía, o B&N pasan a simbolizar poder.

GRIS__ asóciase coa indefinición, coa névoa. O gris é unha cor melancólica, ten esa calidade de triste, frialdade, indiferencia. É tamén a cor da máquica, serviríanos para entender que algo é moderno e ó mesmo tempo asóciase coa vellez, ou mais ben, co envellecemento. É a cor da discreción. Máquina + discreción = eficiencia.

BRANCO__é o contrario ó negro, é a luz, a limpeza incluso pode chegar a ser aséptico. É tamén a cor da pureza, da inocencia, da esencia, do virxe. Indica tamén soídade.

AZUL__ é a cor do espacio, do ceo, do mar en calma, é a liberdade, a nobleza. O azul canto mais escuro, pódese asociar á triteza á melancolía é un 'blues' da moita tranquilidade.

VERDE__ é unha cor moi dual. Significa vexetación, natureza... é a cor da vida, da abundancia, da xuventude, algo que non chegou ó seu punto de madureza ótima, inmaduro. É a cor tamén da podredume, da descomposición orgánica polo que pode chegar a ser a cor da decadencia, a cor do veleno, da envexa, a cor la bile. É a cor dos reptís, da traición que ven a escondidas.

MORADO__ asóciase ó alivio, á finalización do luto, é a cor da dor (moratóns, negróns), é a cor da tortura pero tamén eboca sensualidade por asociación co viño, é unha cor suntuosa. Converteuse en símbolo de dignidade, de sabedoría, divinidade (imperial e eclesiástica).

VERMELLO__ é a cor do sangue e é a cor do lume, pode ser a guerra que implicaría morte violenta. Por outra banda, é a cor do amor, relacionado coa pasión e o sexo. É a cor da vergoña. O vermello é vida, é cambio, cambio de estado (na India de solteira a casada). É unha cor vibrante, de perigo, de advertencia, de prohibición.

AMARELO__ é unha cor frustrante, é o sol, a luz, a divinidade, a advertencia. É o calor, a verdade, a riqueza, é poder, avaricia ( o que quere conseguir poito poder, diñeiro...) e tamén se relaciona coa cobardía. En Italia é simboloxía de crime, de misterio. O amarelo é a cor gafe.

LARANXA__ é unha cor de advertencia. É a cor da vitalidade, do optimismo, é o sol agradable, é acoledor, a terra, a calideza, a cercanía.